De kennismaking 

In 2012 hoorde ik voor het eerst van de naam Anthony Robbins. Mogelijk heb ik de naam wel eens eerder gehoord, maar dan niet bewust. Omdat ik op dat moment – na 33 jaar gewerkt te hebben bij het Ministerie van Defensie – in een andere fase van mijn leven terecht kwam ging ik zaken misschien ook anders zien. Per toeval ontmoette ik iemand die het jaar daarvoor bij een ‘training’ van Anthony Robbins was geweest, hij was hier erg positief over. Toen ik deze persoon vroeg wat het met hem had gedaan, gaf hij aan dat het zijn leven heeft veranderd. Ik heb het hier over het seminar van vier dagen in Londen; ‘Unleash the Power Within’ (UPW). Hij had me dusdanig nieuwsgierig gemaakt dat ik besloot deze vier dagen te boeken en er verder niet te veel over na te denken. De actie ‘2 voor de prijs van 1’ was mogelijk nog een extra stimulans om het te doen. Toen ik later vernam dat de beroemde ‘firewalk’ ook bij deze vier dagen hoort, had ik het waarschijnlijk niet gedaan. Ik vond dat namelijk nogal Amerikaans en macho overkomen. Maar ja ik had al geboekt, gelukkig maar. De 2e kaart van UPW heb ik overigens weggegeven via het programma van Sander de Heer op Radio 2, bij het thema ‘voor niets gaat de zon op’. 

“Toen ik later vernam dat de beroemde ‘firewalk’ ook bij deze vier dagen hoort, had ik het waarschijnlijk niet gedaan.” 

Na het boeken van de vier dagen UPW heb ik ook snel een hotel geboekt in de buurt van het congrescentrum (‘de ExCel’) en natuurlijk de vliegreis naar Londen City Airport. Zowel het vliegveld als het hotel waren op loopafstand van het congres centrum, idealer kan het eigenlijk niet.  

Dé ontmoeting 

De eerste dag van het seminar begon op vrijdag om 13:00 uur. Neem niet weg dat ik me al vroeg had aangemeld omdat het meestal erg druk is bij dergelijke meetings en je ook niet weet hoe dit allemaal in zijn werk gaat. Het congrescentrum the Excel is zoiets als de Jaarbeurs in Utrecht of de RAI in Amsterdam. De registratie vindt in een grote hal plaats. Je houdt het niet voor mogelijk, maar er blijken 40 Nationaliteiten aanwezig te zijn en er worden zelfs 9 talen simultaan vertaald. De diversiteit in Nationaliteiten en culturen is groot wat eigenlijk onbewust een soort verbroedering geeft, maar dat ook aangeeft dat we eigenlijk allemaal hetzelfde zijn.  

ontmoeting met Anthoine Robbins

Je krijgt bij de aanmelding een boek waar de vier dagen in beschreven staan met daarbij allerlei invul­oefeningen. Het is inmiddels 11:00 uur en er staat al een enorme rij voor de ingang, daarvoor is ook nog eens een aparte hal ingericht, een rij van VIP ticket houders en een rij van Gold tickethouders. Om ongeveer 12:00 uur mag de rij van VIP’s naar binnen. Een grote hal waar wel 6000-7000 mensen in kunnen.  

Op het moment dat je de zaal in loopt krijg je high five’s van diverse vrijwilligers die langs de kant staan, terwijl de muziek luid door de zaal klinkt en de menigte opzweept. De zaal vult zich al snel en rond half één lijkt het vol, dan rest het wachten op de hoofdact; Anthony Robbins.  

“Op het moment dat je de zaal in loopt krijg je high five’s van diverse vrijwilligers die langs de kant staan.” 

Zodra hij stipt 13:00 uur op het podium komt gaat de menigte helemaal uit haar dak. Enthousiast rondspringend en krachtig in zijn handen klappend neemt hij het podium over. ‘Let’s Tony hear you’ en ‘Make some noice’ worden op de grote schermen geprojecteerd met kleurrijke achtergronden. 

Levensfases 

De eerste dag laat hij wat zien over de diverse fasen die personen tijdens hun leven doorlopen. De ‘human needs’ zijn afhankelijk van je levensfase of eigen ontwikkeling. Volgens Anthony Robbins zijn er 6 ‘human needs’, te weten; certainty; uncertainty (diversity); significance; connection; love; growth & contribution. Welke ‘need’ is bij jou het meest prominent aanwezig? 

“Ik herken dit vanuit mijn onderzoek over persoonlijk leiderschap en gedrag waaruit blijkt dat minimaal 80 tot 90% van de mensen angst heeft om zichzelf te durven zijn.” 

Daarnaast gaat het ook over de angst die veel mensen hebben om nieuwe dingen te doen, om buiten hun comfortzone te gaan. Ik herken dit vanuit mijn onderzoek naar persoonlijk leiderschap (gedrag) bij het Ministerie van Defensie waaruit blijkt dat minimaal 80 tot 90% van de mensen angst heeft om zichzelf te durven zijn. De resultaten van mijn onderzoek werden hier nog eens bekrachtigd en maakte mij nog bewuster over de essentie van mijn onderzoek. Tijdens deze eerste dag wordt het basismodel van Anthony Robbins verder uiteengezet en wordt door middel van muziek en herhaling geprobeerd de nieuwe inzichten te ‘verankeren’. Het is fascinerend dat tot achter in de zaal enthousiast wordt deelgenomen en meebewogen, ‘Say yes’ en ‘Say I’ wordt hardop en gepassioneerd beantwoord. Dat verankeren had ik nog nooit zo bewust meegemaakt, maar dit blijkt te komen uit de NLP (Neuro Linguïstisch programmeren) wereld. Heel het programma van Anthony Robbins bestaat uit NLP technieken, dit is overigens iets wat ik nu heden ten dagen pas begrijp. Toen heb ik dat allemaal maar gewoon ondergaan en beleefd.  

Nieuwe inzichten vieren 

Een techniek die Anthony Robbins gebruikt om nieuw ‘ontdekte’ inzichten te ankeren is door het gebruik van de term ‘CELEBRATE’; iets vieren als je een nieuw inzicht hebt gekregen. Dit heeft te maken met emotie. De dingen die bij ons blijven, die we herinneren, hebben namelijk vaak met emotie te maken. Tijdens deze dagen gebeurt het geregeld dat na een nieuw inzicht plotseling muziek wordt gedraaid en iedereen uit z’n dak gaat. Op de stoelen staan, dansen etc.. Mooi om te zien en te beleven. Het doet je in ieder geval wél wat, het raakt je en daarmee doet Anthony Robbins niets anders dan dat wat wetenschappelijk onderzocht en bewezen is in de praktijk brengen. Wat ook aan de orde komt is het feit dat je meer oppakt als je plezier in hebt in wat je doet. Uit onderzoek is gebleken dat zestig à zeventig procent van de werkenden niet met plezier naar het werk gaat. Volgens mij heeft dat te maken met het patroon waarin we leven en denken; als je serieus bent kan je geen lol hebben. Vreemde gedachte eigenlijk. We laten een enorm potentieel van de mens liggen en benutten meestal niet de talenten en mogelijkheden die we in ons hebben. Dit heeft natuurlijk allemaal te maken met persoonlijk leiderschap.  

Wat ook bijzonder is aan dit seminar, is dat er eigenlijk helemaal geen pauzes in het programma zitten. De eerste dag begint om 13:00 uur en gaat onafgebroken door tot 24:00 uur. Dit geldt ook voor de dagen die hierna komen. De zaterdag begint om bijvoorbeeld 09:00 uur en gaat door tot 22:00 of 23:00 uur. Als je dus even iets wilt eten of naar de toilet wilt loop je de zaal uit en ja… dan mis je iets van het programma; het is niet anders.  

Nu toch even terug naar de vrijdag. Gedurende de dag laat Anthony voorbeelden horen van eigen ervaringen maar ook voorbeelden van anderen waardoor de inhoud meer beklijft. Dit is iets wat je tegenwoordig vaak hoort; het belang van storytelling om medewerkers mee te krijgen in de veranderingen. Ook weer iets dat tijdens deze vier dagen wordt toegepast.  

Firewalk 

Anthony gaat je in de vooravond voorbereiden op de befaamde firewalk. Je leert te focussen op waar je naar toe wilt en niet op wat het nu is. En… er wordt geleerd om tijdens de firewalk niet stil te staan maar tempo te houden en je te concentreren op het einde. Dit proces herhaalt hij diverse malen, hij geeft aan dat je je hersenen moet afleiden. Je bereidt dit voor door telkens te herhalen ‘COOL MOSS, COOL MOSS, COOL MOSS’.  

“… dat je er vol voor moet gaan en er niet te veel bij na moet denken, gewoon DOEN!” 

Er wordt in herhaling gezegd hoe snel je moet lopen en waar je je op moet focussen. Ik weet niet of het waar is, maar mogelijk is het ook een bepaald geloof dat je er vol voor moet gaan en er niet te veel bij na moet denken, gewoon DOEN! Alles wordt tot in den treure herhaald wat ik zelf vervelend vond omdat het je zenuwachtig kan maken voor de uiteindelijke firewalk. Dan is het uiteindelijk zo ver, je mag je schoenen en sokken uittrekken – het is dan ongeveer 22:50 uur – om richting firewalk te lopen. Een prachtig gezicht met ongeveer 6000 á 7000 personen in één lange stoet richting een groot parkeerterrein buiten de ExCel. Organisatorisch allemaal goed opgezet omdat er heel veel rijen met hete kolen liggen en je gaat gewoon achter een van die rijen staan. Verder word je goed begeleid door de personen die bij die rijen staan. Op het moment dat ik aan de beurt ben gooien ze nog een vracht verse hete kolen er bij die rood gloeien zijn. Dat vind ik op dat moment wel een beetje beangstigend, maar ja… uiteindelijk hebben we een goede voorbereiding gehad en moet je maar vertrouwen op het gezonde verstand van Anthony Robbins en zijn ervaring. Ik ga van start en op het moment dat je de 5-7 meter hebt afgelegd geeft dit je een enorme kick. Je voeten worden direct bij het einde van de firewalk nat gespoten met water, dit om eventuele resten van kolen aan je voeten weg te spoelen. De avond zit erop en het is inmiddels ook al 00:15 uur. Voldaan ga ik terug naar het hotel na een intensieve dag. 

De tweede dag 

De 2e dag (zaterdag) begint vroeg om 09:00, dus ik zorg dat ik om 08:30 aanwezig ben. Op dat moment staat er al een lange wachtrij voor de zaal. Je wordt bij binnenkomst weer enthousiast gemaakt door de vele vrijwilligers die je een high five geven. Op het podium staan ook diverse vrijwilligers te dansen om het publiek op te warmen. Deze dag zal niet worden verzorgd door Anthony Robbins, maar door Joseph Mc Clendon III; een totaal ander persoon. Hij heeft een eigen manier van presenteren en is erg geestig. De sfeer die in de zaal heerst is hetzelfde, ook hij gebruikt veel ‘stand up’ momenten om de deelnemers bij de les te houden.  

“Er is geen agressie door het verschil in afkomst of land, maar gewoon een mooi saamhorigheidsgevoel.” 

Bewegen is belangrijk voor het energieniveau van je hersenen, door niet steeds op de stoel stil te blijven zitten en te moeten gaan staan blijf je ‘alert’ en gefocust. Het is weer een prachtige dag van oefeningen doen, ‘momenten vieren’ en wildvreemden een ‘hugh’ geven. Het gekke is dat het een goed gevoel geeft om vreemden een knuffel te geven, een gevoel van saamhorigheid en het gevoel dat je gewoon allemaal hetzelfde bent. Het lijkt wel of het één grote familie is in de zaal. Er is geen agressie door het verschil in afkomst of land, maar gewoon een mooi saamhorigheidsgevoel.  

Tijdens deze dag kreeg ik opeens een inzicht – op het moment dat ik zoals alle anderen op de stoelen stond te springen – dat het bewegen (fysiologie) je een enorme energie geeft en daarmee ook meer energie om daadwerkelijk dingen te ondernemen. In feite een gezonde geest in een gezond lichaam waar ik me op dat moment pas echt bewust van ben geworden. Ik moest toen denken aan mijn zoon die naar van die dance feesten gaat die om 23:00 uur beginnen en eindigen rond 07:00 in de ochtend. Het kost hem energie maar hij krijgt er ook energie voor terug en ik moet zeggen dat ik dat toen pas begreep.  

“Deze vierdaagse geeft je meer inzicht, en daardoor ook overzicht over het begrijpen van het leven en over menselijke reacties en gedachten.” 

De zaterdag gaat ook weer snel voorbij en ik krijg eigenlijk weer bevestiging van wat ik op andere manieren al eens gehoord heb. Er is ook herkenning van dingen die ik zelf heb meegemaakt. Deze vierdaagse geeft je meer inzicht, en daardoor ook overzicht over het begrijpen van het leven en over menselijke reacties en gedachten. De dag sluit om ongeveer 21:30 uur af. Een mooie tijd om in de bar van het hotel nog wat na te praten met mensen die ik die dag heb ontmoet.  

Het Dickens Proces 

De zondag begint het weer vroeg om 09:00 uur en dan is Anthony Robbins weer van de partij. Dit is de dag dat het ‘DICKENS Proces’ wordt toegepast. Dit is ook de enige dag dat er een grote pauze is ingelast. Tijdens het DICKENS Proces wordt een NLP techniek toegepast om in je verleden te duiken om er daarbij achter te komen wat jou nu tegenhoudt om dingen te doen die je eigenlijk diep van binnen wilt doen. Bij deze methode is het de bedoeling dat je gaat voelen (emotie) wat je tegenhoudt, dan kun je daarna van deze belemmerende overtuiging ‘afscheid nemen’. Hij laat je ‘nadenken’ over wat je wilt bereiken in de toekomst. Dit proces is voor veel mensen een emotioneel gebeuren, je hoort schreeuwen, huilen, concreet veel emotie. Rond 17:00 uur is dit proces afgelopen en gaat het programma verder tot 22:00. Hierbij geeft Anthony zijn eigen verhalen prijs over de belemmeringen die hij in het verleden zelf tegen het lijf liep. Prachtige verhalen waarin de belemmering altijd bij jezelf ligt en bij niemand anders. De veranderingen beginnen bij jou! Het was opnieuw een bijzondere dag.  

De vierde dag 

De vierde dag is een dag over de voedings- en farmaceutische industrie. Dit was de minste dag volgens de persoon van wie ik informatie had ingewonnen over dit evenement. Met die gedachten ging ik die ochtend ook naar de congreszaal toe. Op het begin van deze dag was er iets van reclame en dit werd door iemand gegeven die voor mij niet echt authentiek over kwam. Rond 10:30 kwam Joseph Mc Clendon III weer op het podium en kon het feestje weer beginnen. Ondanks dat Anthony Robbins niet aanwezig was werd hij wel getoond door middel van (korte) filmpjes op grote schermen die overal in de zaal hangen. En zoals gezegd gaat het over de voeding en de voedselindustrie maar ook over hoe we beter kunnen communiceren.  

Zo mooi zelfs, dat ik vanaf dat moment de koffie heb afgezworen en alleen nog maar groene thee ben gaan drinken.”

Anthony Robbins vertelt diverse verhalen over de onbaatzuchtigheid van geven, over zijn foundation en hoe dit is ontstaan. Hij vertelt dat hij door te geven heel veel heeft terug gekregen; en dan niet geven om terug te ontvangen maar om echt te geven. Dit herken ik wel en kan ik beamen dat als je geeft zonder er iets voor terug te verwachten je juist heel veel ongevraagd krijgt. Er zijn veel tips de revue gepasseerd over voeding; wat je kunt doen om met meer energie door het leven te gaan.  

Veel levenswijsheid ook weer deze dag. Ondanks dat het vooruitzicht niet positief was over deze dag heb ik het als bijzonder mooi ervaren. Zo mooi zelfs, dat ik vanaf dat moment de koffie heb afgezworen en alleen nog maar groene thee ben gaan drinken. Ook hoorde ik die dag voor het eerst over de fruitsoort ‘avocado’ (sommigen vinden dat het een groente is) en hoe goed dit voor je is. Wat nu wonderbaarlijk is, is dat ik de volgende dag op het vliegveld voor het eerst in mijn leven een verpakt broodje met avocado zag liggen. Bijzonder dat je dat op het moment dat je iets weet het pas opmerkt, maar op het moment dat je er geen weet van hebt zie je het niet. Is dat in feite niet met alles?  

Je ziet het pas als je het begrijpt en je begrijpt het pas als je het ziet! 

Ontdek ook jouw eigen ‘IK’  (innerlijke kompas) en pas de VIPfactor toe om jouw persoonlijk leiderschap te ontginnen”

Wat me verder opviel is dat alle leeftijden zijn vertegenwoordigd in de zaal, van jong tot oud. Ik heb zelfs kinderen gezien, al vraag ik me af of dit niet wat erg jong is om zo’n seminar te bezoeken. Maar ja, je bent nooit te jong om iets te leren zullen we dan maar zeggen. 

Na nog wat ‘hugh your neighbours’ is het afgelopen. De dag sluit af om 19:00 uur en iedereen gaat met weemoed terug naar het hotel, jammer dat het is afgelopen. 

Wat is er te leren? 

Wat heb ik nu deze vier dagen concreet geleerd? Er komt zoveel voorbij dat je waarschijnlijk niet alles kunt bevatten. Er zijn toch zeker wel een aantal essentiële zaken blijven hangen omdat die al eerder bij me aanwezig waren, tijdens deze vier dagen zijn ze bevestigd en versterkt. 

• We hebben allemaal angst om afgewezen te worden; 

• We denken dat we niet goed genoeg zijn en hebben angst om te falen; 

• We doen niet écht wat we willen en blijven in onze comfortzone zitten (gemakkelijk); 

• We horen veel, we weten veel, maar we DOEN het niet; 

• Emotion = motion, er zit pas beweging in als je er gevoel bij hebt; 

• We moeten meer op onze intuïtie afgaan; 

• Je moet er VOL voor gaan en goed is niet voldoende; GOOD IS THE ENEMY OF GREAT 

• Niet wachten met veranderingen, maar gelijk beginnen. 

Al met al veel wijsheden, ik wens iedereen oprecht deze 4 dagen toe om mee te maken. Omdat het veel plezier geeft en één groot feestje is waar je nog veel kan leren ook. 

De VIPfactor

Mocht je niet in staat zijn om naar Anthony Robbins te gaan kan je ook thuis een beproefde en eenvoudige methode toepassen. Uiteindelijk gaat het allemaal om persoonlijk leiderschap en het gedrag dat je vertoont. Uit mijn onderzoek naar persoonlijk leiderschap en gedrag kwam naar voren dat veel mensen dichter bij zichzelf kunnen komen als ze bewustere keuzes maken. De parameters uit mijn onderzoek zijn verwoord in het acroniem V.I.P., omdat ik vind dat iedereen een V.I.P. is (Very Important Person). Mijn VIPfactor gaat over Verbinding maken met je IK (innerlijke kompas) waardoor jouw Persoonlijke ontwikkeling wordt vergroot. Doordat jouw persoonlijke ontwikkeling wordt vergroot zal je ook bewuster worden van jouw Identiteit en hierdoor ingezette wegen ook gaan Volhouden – door het hebben van een Visie -. Het is een lemiscaat: Verbinding > IK > Persoonlijke ontwikkeling > Identiteit > Volhouden (door visie), en dan begint het proces weer opnieuw op een ander niveau: Verbiding > IK > etc… 

Als je deze facetten toepast, ontdek ook jij jouw eigen ‘IK’(INNERLIJKE KOMPAS).  

Ontdek ook jouw eigen ‘IK’ door de VIPfactor toe te passen om zo jouw persoonlijk leiderschap te ontginnen.  

Schrijf je nu in voor de VIPfactor masterclass

00
Months
00
Days
00
Hours
00
Minutes
00
Seconds